ართი ვარდი გამკოპწილი, 

ხეს მიკინებუ თინა, და

შურს თის მეუნთხუაქ 

სასიამოვნო მაფუთინა.

ვორი ვოდელია ნანინა 

სქანი გულუ ვაფირო,

ნაინინაო, სქან(ი) თოლების ჭირიმა, და

მა ვამიჩქუ ათე ვარდი 

სონ ბაღიში ნარდი რენი, და

ვართი ხომუ, ვართი ჟღირუ,

მუდგა კოჩიშ ნარგი რენი.

ვარდიქ თქუუ: ჩქიმ თინარე 

მით მურსუ დო შურს მინთხუანს, 

ხეს ვაბჯღვაბუნს, ვამკოპწილუნს,

ჩქიმ სისქვამათ დუს ირთუანს.