შემოძახილი

უჭკნობელო ვარდის კონავ,
შემკობილო ალვის ხეო,
მე ხომ ფრთები არ მასხია
გადმოვფრინდე შენთან, მეო?!
ჭირს მოგჭამ ნუ შეგძულდები
ერთი ქართული მითხარო,
ან მომეც ბარი ნიჩაბი
სამარე ამოვითხარო.
ძნელია მოკვდეს ვაჟკაცი,
უდროოდ დაიკარგოსა,
მისი კოკორი ულვაში
მიწაში ჩაიმარხოსა.