Georgian Folklore
Georgian Folklore
მენიუ
ანსამბლები
ინდივიდუალური
კუთხეები
ძველი ჩანაწერები
პოეზია
სხვადასხვა
ჟურნალი
ფორუმი
გალერეა
ჩვენი საიტი
კონტაქტი
ჩვენ შესახებ
კოლეგები
JOIN US
ბმულები
  komisia corp
 

ინტერნეტ-ჟურნალი "ალაზანი"

სიმღერა-გალობის დამახსოვრების ხერხები - აპრილი, 2009 Add share!

- ,, ახლა რომ გონების თვალით ვავლებ ჩემს მარაგს ( ვარლამ სიმონიშვილი ), ერთი სამას ორმოცდაათამდე შემიძლია ასე ზეპირად რომ აღვადგინო. შენ კი, ჩემო არტემ, რამდენს შეძლებდი რომ აღგედგინა?
- ორი ათას ხუთასამდე შევძლებდი.
- მაშინ შენ, ჩემო დიმიტრი, რა თქმა უნდა, ჩვენზე მეტი გემახსოვრება, ვინაიდან შენ შეგირდობის დროს მთელ ამ საგალობელთა ,,შპარგალკების” გულმოდგინე ჩამწერი იყავი”.
ვლადიმერ ახობაძე დაინტერესდა დიმიტრი პატარავას მიერ მიწოდებული წიგნით. ხელში აიღო, გადაფურცლა და იქ რომ ტექსტის ზემოთ რაღაც ნიშნები შენიშნა, წერტილების და მძიმეების სახით, ჰკითხა თუ რა აღიშვნები იყოსაგალობლის ტექსტის ზემოთ.
- ,, მაგია, პატივცემულო, სწორედ ის, რისი იმედითაც მე გეუბნებით, რომ ამდენ საგალობელს ვიმღერებ-მეთქი. ჩვენებური ნოტებია, მაგის საშუალებით ვაგნებ მე, ხმა სად ავუწიო და სად დავუწიო, აგრეთვე სად გავაგრძელო და სად შევწყვიტო გალობა.”

    1870-იანი წლებიდან, ქართული საგალობლების ევროპულ სანოტო სისტემაზე გადაღებასთან დაკავშირებით ცხარე დისკუსიები გაიმართა. საგალობლების ზედმიწევნით მცოდნეთა რიცხვი დღითი-დღე მცირდებოდა. ევროპული განათლების მონე მუსიკოსებს მიაჩნდათ , რომ ამ საგალობელთა ხუთხაზიან სანოტო სისტემაზე დაფიქსირება უნდა მომხდარიყო, მაშინ როდესაც ქართველი მგალობლები უნდობლად უყურებდნენ ,,რუსეთიდან შემოსულ” სანოტო დამწერლობის შესაძლებლობებს, ბევრ მათგანს მიაჩნდა რომ ნოტები ზუსტად ვერ გადმოსცემდა ქართული გალობის ხასიათს და მისი შესრულების თავისებურებებს. მიუხედავად ამისა, ქართული საეკლესიო გალობის აღდგენის სპეციალურმა კომისიამ შეძლო საგალობლების ნოტებზე გადაღების აუცილებლობაში დაერწმუნებინა საზოგადოება და ქართველი სასულიერო პირები.

       

    გაზეთ დროებაში, ქართული საგალობლის სანოტო სისტემაზე ერთ-ერთი ჩამწერი, მიხეილ მაჭავარიანი წერს - ,, პირველი ხმა კარგად მიადგა ნოტის კილოსა და ორი ხმა კი არ უდგება ნოტებს, ე.ი. იტალიანურს ანუ რუსულს. და თუ რუსულს ანუ იტალიანურ წესზე მივაყენოთ ქართული გალობა, მაშინ იტალიანური ანუ რუსული კილო ექნება ქართულ ეკლესიურ გალობას და ქართველები არ მიიღებენ.”

- ,, უმეტესობა ჩვენი საგალობლებისა დაფუძნებულია ბუნებრივ გამაზე რომელიც სრულად არ ეთანხმება ევროპულს, ამიტომ ჩვენ არ შეგვწევს საშუალება რომ ისინი დიდის სიზუსტით გადავიღოთ ნოტზე,” - დიმიტრი არაყიშვილი.
ქართველი სრული მგალობლები (სრულ მგალობელს უწოდებდნენ კაცს, ვინც სრულად იცოდა რომელიმე სამგალობლო სკოლა) სწავლობდნენ მეტად რთულ და დახვეწილ სისტემას ე.წ. შეწყობილობას, რაც მელოდიური ფრაზების დამახსოვრების სისტემასთან ერთად შეადგენდა ხერხემალს მთელი გალობისა. იგი იყო დაფუძნებული მკაცრად დადგენილ მელოდიურ ფრაზებზე და ნებისმიერი სახის გამშვენება და იმპროვიზაცია მასზე იყო დაფუძნებული.
არტემ ერქომაიშვილი იგონებს თავის ბავშვობას, როდესაც ის მიაბარეს ცნბილ გურულ მგალობელ, მელქისედეგ ნაკაშიძეს და აღნიშნავს რომ, ჯერ პირველ ხმას შეისწავლიდნენ, ამის მერე კი დანარჩენი ხმები თვითონ უნდა შეეწყოთ და გამშვენებაც ეცადათ. თუ რამე შეეშლებოდათ მაშინვე შეუსწორებდა მასწავლებელი. ასე ბუნებრივად შეითვისა და 19 წლის ასაკში უკვე 2000-მდე ურთულესი გურული საგალობელი იცოდა.
სამწუხაროდ, ქართული საეკლესიო მუსიკის თეორეტიკის ძველი წყაროები საკმაოდ მწირია. მეტად მწირია - ინფორმაცია გალობის სწავლის მეთოდებზე. მსგავსი მდგომარეობაა საერო მუსიკის მხრივაც.

    ხალხური სიმღერა ყოფაში იქმნებოდა და ვითარდებოდა. იგი თან ერთვოდა უამრავ საყოფაცხოვრებო ქმედებებს და გააჩნია უამრავი ჟანრი - საკულტო, სადიდებელი, შრომის, სუფრული, სამკურნალო, საქორწილო, სახუმარო, მგზავრული, ლაშქრული, საცეკვაო-სათამაშო ... საქართველოში ბავშვი რომ იბადებოდა, პატარაობიდანვე როგორც ლაპარაკი ასევე სიმღერაც მისდაუნებურად ესმოდა და ითვისებდა, მაგრამ დროთა განმავლობაში დაიკარგა ხსენებული ტრადიციები, რაშიც რუსეთს ლომის წვლილი მიუძღვის. თავისთავად სხვა ხალხის მმართველობას მოყვა იდეოლოგიისა და კულტურის დანერგვა.

    ზემოთ აღვნიშნე რომ ხალხური სიმღერა ყოფაში ვითარდებოდა, მაგრამ ჯერ კიდევ XX საუკუნის მეორე ნახევარში ფიქსირდება ხალხური გუნდები რომლებიც პროფესიულად უდგებოდნენ ამ საქმეს. სამწუხაროდ, XX საუკუნის შუა წლებში, სიმღერის შესრულების ტრადიციული ფორმების რღვევასთან ერთად, მოქმედი ფოლკლორული გუნდები არამარტო საშემსრულებლო მანერით, არამედ რეპერტუარითაც დაემსგავსნენ ერთმანეთს. აღარ ჩანს ფოლკლორისთვის დამახასიათებელი ვარიანტული მრავალფეროვნება.

    გუნდების ჩამოყალიბება ყოფიდან სიმღერის ,,გაძევებამ”, ნადის და თოხის კოლმეუნეობის ტრაქტორების ჩანაცვლებამ, გახადა აუცილებელი - მათ უნდა შეენარჩუნებინათ ის სიმღერები, რომლებსაც 3 ათას წელზე მეტი ჩვენი მამა-პაპა მღეროდა. ამ მხრივ ძალიან საინტერესოა ის მეთოდები, რომლითაც ასწავლიდნენ სიმღერას ფოლკლორულ გუნდებში, რომლებიც არ კარგავდნენ სიმღერის შესრულების ტრადიციულ ფორმებს.

   ამ მხრივ საინტერესოა ვალენტი ხუხუნაიშვილის ცნობა, რომელიც მღეროდა ხუხუნაიშვილების ,,შვიდკაცას” მომღერალ, ესოფი ხუხუნაიშვილის გუნდში. იგი იხსენებს - ,, ომის შემდგომ პერიოდში ესოფისთან დავდიოდით სიმღერის შესასწავლად. თითო სიმღერას ორი ფუთი სიმინდის საფასურად გვასწავლიდა. მახსოვს, ზამთარში ,,კუხნაში” ირგვლივ ჩავჯდებოდით, თვითონ შუაში იყო. გვასწავლა ,,მასპინძელსა მხიარულსა”, ,,მრავალჟამიერი”, ,,კალოს ხელხვავი”. ყველაზე პირველად ასწავლიდა ,,პავლიას სიმღერას” - აკეთლების ჰიმნს, სადაც კრიმანჭულს ვმღეროდი ესოფისთან მე, ლეონიდე, ჟორა, ბეგი ხუხუნაიშვილები და ალექსანდრე ფიფაიშვილი. ესოფი ჯერ მეორეს გვასწავლიდა, შემდეგ - დანარჩენ ხმებს. მოგვცემდა ხმას და უნდა გაგვემეორებინა. ჯერ მარტივ ვარიანტს გვაჩვენებდა, შემდეგ ართულებდა. გვასწავლიდა იმპროვიზაციის გარეშე, რათა ათვისება გაეადვილებინა. შემდეგ, როცა სიმღერა შეიკვრებოდა, დამთავრდებოდა, თვითონ აკეთებდა იმპროვიზაციას და ვისაც როგორი ნიწი და უნარი ჰქონდა, ისე განავითარებდა. საცეკვაოსაც ვმღეროდით, ცეკვა-თამაშიც გვქონდა. სოფლის პირობებში შესანიშნავი გასართობი იყო...”

    საქართველოში რომ ოდითგანვე ვითარდებოდა სამუსიკო კულტურა ამას არქეოლოგიური კვლევებიც ცხადყოფენ. ქართული ხალხური მუსიკის უძველეს წარმომავლობას ადასტურებს არქაული ჭედური ხელოვნების ნიმუშებიც: თრიალეთის ვერცხლის თასი (ძვ. წ. II ათასწლეულის შუასაუკუნეები),სამთავროს ბრინჯაოს სარტყელი (ძვ. წ. VIII-VII ს.ს.) და «ყაზბეგის განძად» წოდებული ბრინჯაოს ითიფალური ებები (ძვ. წ. VII-VI ს.ს.) 
    თრიალეთის ვერცხლის თასზე აღბეჭდილია ქართული მუსიკის ერთ-ერთ ყველაზე არქაულ სახეობად მიჩნეული ფერხული, რომელიც ნაყოფიერების უძველესი ღვთაებისადმია მიძღვნილი. ამგვარი რიტუალების გადმონაშთები ჩვენამდე ზოგიერთი საფერხულო სიმღერის სახითაა მოღწეული («ადრეკილა», «საქმისა», «მელია ტელეფია» და ა.შ.).

    და ბოლოს, ჩვენ იმედს ვიტოვებთ რომ ცეკვა, სიმღერა თუ გალობა დაუბრუნდება სოფელს, მონასტერს და გააგრძელებს განვითარებას მისთვის მშობლიურ, ბუნებრივ პირობებში.

 

არტემის, სიმონიშვილის, პატარავას და ახობაძის საუბარი

ჯონ გრემის მოხსენება სიმპოზიუმზე

გაზეთი ,,დროება” 

 ქართული ხალხური სიმღერის ოსტატები

 
შემთხვევითები ანჩისხატის ტაძრის გუნდი (გელათის სკოლა) - ტონ დესპოტინ (ხ.), აფხაზეთის სახელმწიფო ანსამბლი - რადედა, არტემ ერქომაიშვილის საგალობლები - დიდება შენდა ქრისტე ღმერთო, ვარლამ სმონიშვილი - ჩვენ მშვიდობა, თამარ მამალაძის კოლექცია - ქალგულო , ბორჯომის ფოლკლორული სიმპოზიუმი - ხასანბეგურა, ქართული ხალხური მუსიკა (სვანეთი) - ყანსავ ყიფიანე , შალვა ასლანიშვილია კოლექცია - მთიბლური 2, მზეთამზე - ნანა (ფშაური), აიდიო - მატყლის სართავი ნადური, ანჩისხატის ტაძრის გუნდი (გელათის სკოლა) - დიდება მაღალიანი (კ.), სიხარულიძეების ტრიო - სადღეგრძელო, შავნაბადა - მაყრული კახეთი, არტემ ერქომაიშვილის საგალობლები - მშვენიერმან იოსებ, რიჰო - რიჰო, თამარ მამალაძის კოლექცია - ჩაკრულო , თამარ მამალაძის კოლექცია - კალოსპირული, თამარ მამალაძის კოლექცია - ჰოპუნა 2, შალვა ასლანიშვილია კოლექცია - ტირილი, კავსაძეები - ქალებს ჩაუბამთ ფერხული, შალვა ასლანიშვილია კოლექცია - სუფრული, მაჭახელა - აბა დელიო, ფესვები - ატენის ღვინო, კერია - ვარდა ჰკითხეს, რიჰო - სოზარ ციოყ, ვლადიმერ ბერძენიშვილი - ადილა-ალიფაშა, ფესვები - კრიალესო, პოლიკარპე ხუბულავა - სი ქოული ბატა, აღმოსავლეთ საქართველოს მთიანეთი - ჯორის წინასა, ოქროს საწმისი - არკუაშაგა, სანავარდო - კრიალესო, ანჩისხატის ტაძრის გუნდი (ქართლ-კახური - კარბელაანთ კილო) - ადიდებს სული ჩემი უფალსა, მზეთამზე - სატრფიალო გარმონით, აფხაზეთის სახელმწიფო ანსამბლი - საქორწილო, ანჩისხატის ტაძრის გუნდი (სიმღერები) - ბიმურზელა, არტემ ერქომაიშვილის საგალობლები - რაჟამს იორდანეს, ძმები ერქომაიშვილები - ადილა-ალიფაშა, კერია - ბატონების ნანინა, ანჩისხატის ტაძრის გუნდი (გელათის სკოლა) - რაჟამს იორდანეს (კ.), მზეთამზე - დიდება, თამარ მამალაძის კოლექცია - მუშური 3, ოდილა - წმინდაო ღმერთო, ერთი შედევრი - აქვსენტი მეგრელიძის გუნდი , პოლიკარპე ხუბულავა - ჭიჭე ტურა, ვანო მჭედლიშვილის ანსამბლი - თამარ ქალო, ერისიონი - ნანა, შავნაბადა - აფხაზური სახუმარო, შავნაბადა - ხორუმი, არტემ ერქომაიშვილის საგალობლები - გვაქვს უფლისა მიმართ, ვანო მჭედლიშვილის ანსამბლი - გოგოვ გოგოვ შავთვალა,
მესხეთ-ჯავახეთი, ლეჩხუმი, შავშეთი, ქართლი, სვანეთი, თუშეთი, ფშავ-ხევსურეთი, კახეთი, ქალაქური, აფხაზეთი, მთიულეთი, აჭარა, სამეგრელო, რაჭა, ხევი, თიანეთი, გურია, იმერეთი,
ფოლკ-აფიშა
აფიშა ცარიელია
ძებნა



მოძებნე მხოლოდ:

მეზობლები
სუბარუს კლუბი
VINOGE.COM
მთვლელები
Created In Georgia, Tbilisi, 2006-2009 © GEORGIAN FOLKLORE მთავარი | ფორუმი | გალერეა Powered By GIORGI BERIKELASHVILI